ΑΔΗΛΟΣ ΤΑΦΟΣ

 "Adilos Tafos – The Unmarked Tomb of Alexander the Great"

In 215 AD, in the land of Pieria, a Roman emperor performs the long-overdue funeral rites for the greatest king of antiquity. Five hundred and thirty-eight years have passed since his death—enough time for his wish to be fulfilled: to return and be buried in his homeland, beside the tombs of his ancestors. At the same time, his mother is also finally laid to rest in her eternal resting place.

An unknown archaeological discovery sheds light on the greatest historical mystery: the true location of Alexander the Great’s tomb.

Guided by this ancient find, the book’s protagonist embarks on a gripping quest. Studying classical Greek literature and analyzing sources—from folk legends to scholarly research—he sets out to uncover the final burial site of the Macedonian king and reveal the truth that history has long hidden.

Άδηλος τάφος

Στο ερώτημα γιατί να διαβάσω το βιβλίο του συγγραφέα Προκόπη Ιωάννη, Άδηλος τάφος των εκδόσεων Μελτεμι, μία απάντηση είναι η παρακάτω:

Το βιβλίο «Ἄδηλος Τάφος» του Ιωάννη Προκόπη είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που εστιάζει στο διαχρονικό μυστήριο της τοποθεσίας του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στη συνέντευξή του, ο συγγραφέας παρουσιάζει τη θεωρία του,για την ύπαρξη του τελικού τάφου στην Πιερία, συνδέοντας ιστορικά γεγονότα με την αναζήτηση του θρυλικού τάφου. Το βιβλίο παρουσιάζει ιστορικό ενδιαφέρον καθότι  συναρπάζει με τα ανεξιχνίαστα μυστήρια της ιστορίας και προσφέρει μια νέα οπτική στην αναζήτηση του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Συγγραφική προσέγγιση συνδυάζει ιστορικά στοιχεία με μυθοπλασία, δημιουργώντας ένα αφήγημα που προκαλεί σκέψη και διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Ως συμπέρασμα θα λέγαμε ότι:

Αν ενδιαφέρεστε για ιστορικά μυθιστορήματα που εξερευνούν ανεξιχνίαστα μυστήρια και προσφέρουν νέες θεωρίες βασισμένες σε ιστορικά γεγονότα, το «Ἄδηλος Τάφος» των Εκδόσεων Μελτεμι του Ιωάννη Προκόπη είναι μια αξιόλογη επιλογή.

Με συγγραφέα Ιωάννη Προκόπη: "Άδηλος τάφος"-Βρίσκεται στην Πιερία ο τάφο...

Ιχνηλατώντας τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου

 Αγαπητοι μου φίλοι,

Με αφορμή την συγγραφή του ιστορικού μυθιστορήματος μου με τον τίτλο: «Άδηλος Τάφος» από τις Εκδόσεις Μελτέμι, όπου με τον επεξηγηματικό υπότιτλο «Ιχνηλατώντας τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου», ερεύνησα και κατέγραψα μεταξύ των άλλων τα ιστορικά και τα λαογραφικά στοιχεία της θεωρίας μου για την ύπαρξή του τάφου του στην Μακεδονία και ειδικά στην Πιερία. Από αυτή την ερασιτεχνική καθόλα έρευνά μου και κατά την εκεί επίσκεψή μου στην περιοχή της Πέτρας, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να κοινοποιήσω το παρακάτω γεγονός:

Σύμφωνα με την θεωρία μου περί του τάφου και στην περιοχή της Πέτρας η οποία ανήκει στον Δήμο Κατερίνης, αναζητούσα και την ύπαρξη μιας αιωνόβιας ελιάς, ως ένα πειστήριο για την συγγραφή του βιβλίου μου, ώστε αυτό να είναι όσο το δυνατόν τεκμηριωμένο, παρόλο που αυτό ως βιβλίο θα αποτελούσε ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Σύμφωνα με τις παραδόσεις, τους μύθους, ακούσματα και τα στοιχεία που είχα μελετήσει, θα έπρεπε να υπάρχει πάνω αρχαίο δρόμο και στην διαδρομή προς τον βράχο της βασίλισσας ένας αρχαίος ναός αφιερωμένος στον θεό Διόνυσο ως θνήσκων θεός. Έναν ναό που θα υπήρχε από την εποχή της εγκατάστασης των αρχαίων Μακεδόνων στην Πιερία. Σε αυτό τον προυπάρχοντα ναό και σύμφωνα πάντα με τα συμπεράσματα μου, οι μυημένοι πιστοί στον θεό πλέον Μέγα Αλέξανδρο, κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, θα απέδιδαν τις προβλεπόμενες τιμές, μιας και ο τάφος του στην περιοχή ήτανε μυστικός. Με βάση αυτή την θεωρία, την οποία αναλύω και στο βιβλίο μου με μυθιστορηματική γραφή, στον αύλειο χώρο αυτού του ναού, θα έπρεπε να υπήρχε μια ελιά από την εποχή της κτίσης του, κατά τον 6ο – 5ο αιώνα πΧ. Πάντα ως ιδέα και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου και βασιζόμενος στην υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία, αυτό το ελαιόδεντρο, αν αυτό θα υπήρχε ακόμη, θα έπρεπε να έχει περίμετρο κορμού μεταξύ 14 και 17 μέτρων. Ένα γεγονός που με την πρώτη ματιά φαινότανε αδύνατον να υπάρχει, μιας και με μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο τα μεγαλύτερα ελαιόδεντρα, που είναι γνωστή η ύπαρξή τους, έχουνε όπως παρακάτω:

1. Η Αρχαία Ελιά Καβουσίου που έχει ανακηρυχθεί ως Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης, στη θέση «Αζοριά» Καβουσίου του Δήμου Ιεράπετρας στην Κρήτη με περίμετρο κορμού (στη βάση του) 21 μέτρα και περίμετρο στο ύψος των 80 εκατοστών τα 14,20 μέτρα.

2. Η ελιά των Βουβών στο χωριό Άνω Βούβες του Δήμου Κολυμπαρίου, στα Χανιά που έχει περίμετρο κορμού 12,5 μέτρα και είναι η πιο διαφημισμένη.

3. Η «Ελιά της Όρσας» στην Κοινότητα Αιαντείου της Σαλαμίνας όπου ο κεντρικός κορμός της ελιάς έχει περίμετρο 5,70 μέτρα. Γύρω από αυτόν υπάρχουν άλλοι έξι μεγάλοι κορμοί και η συνολική περιφέρεια αυξάνεται στα 12,50 περίπου μέτρα. Αυτή φημολογείται ότι φυτεύτηκε με εντολή του Πεισίστρατου για αυτό και η ντόπια κοινωνία μας πληροφορεί ότι την ελιά την είχε φυτέψει ένας πολύ μεγάλος βασιλιάς, ο Στράτος.

4. Η Ελιά (Olea europaea) του Πεισίστρατου στον περίβολο της εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων στην Αττική, η οποία έχει και αυτή κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της φύσης με περίμετρο κορμού κάπου στα δέκα μέτρα.

Κατόπιν όμως της επίσκεψης μου στην περιοχή, εξεπλάγη όταν παραδόξως εντοπίστηκε μια ελιά μέσα σε έναν ελαιώνα στην περιοχή που την αναζητούσα. Αν και η ελιά, λόγω της ηλικίας της ο κορμός της δεν ήτανε και σε πολύ κατάσταση και αν δεν πρόκειται για λάθος εκτίμηση, αυτή έχει περίμετρό στα 14,2 μέτρα περίπου.

Μετά από αυτή την ανακάλυψή μου, αφουγκράστηκα (με την βοήθεια των κατοίκων και της προέδρου της τοπικής κοινότητας) όλες τις φήμες και τις ιστορίες που κατά καιρούς λεγότανε για την περιοχή, μιας και η ανακάλυψή της αιωνόβιας ελιάς συμφωνούσε και με το σκεπτικό του μυθιστορήματος. Με έκπληξη μου πληροφορήθηκα στοιχεία που οι παλαιότεροι κάτοικοι μιλούσανε και για την ύπαρξη από τα ίχνη κάποιου αρχαίου ναού κοντά σε αυτή την περιοχή. Ένα γεγονός που με χαροποίησε αφάνταστα μιας και πολλά στοιχεία της θεωρίας μου εμφανιζότανε μπροστά μου έστω και συμπτωματικά. Ανεξάρτητα από το γεγονός που αφορούσε την συγγραφή του βιβλίου, αυτό το ελαιόδεντρο από μόνο του αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης από τους ειδικούς.

Συμπερασματικά θα έλεγα ότι αυτή η ελιά, το ιερό δέντρο των αρχαίων προγόνων μας που βρέθηκε, αν όχι συμπτωματικά, είναι ένα ελαιόδεντρο από την αρχαιότητα με κορμό περιμέτρου του εναπομένοντος κορμού του στα 14,2 μέτρα άγνωστο των πόσων αιώνων ζωής. Η εμφάνισή του και μόνο το καθιστά να συμπεριλαμβάνεται στις μεγαλύτερες και ίσως ανάμεσα στις αρχαιότερες ελιές που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα αλλά και στον κόσμο.

Κατόπιν τούτων εκτιμώ ότι επιβάλλεται η ανάδειξη του από τους αρμόδιους, ως ένα μνημείο της φύσης λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Επιπλέον πιστεύω ότι πρέπει γίνει και η μελέτη του χώρου από τους ειδικούς επιστήμονες για την ιστορικότητά του. Μόνο έτσι ίσως να φανερωθεί και η άγνωστη ιστορία που έχει ζήσει στο διάβα των αιώνων.

Άδηλος Τάφος

  

Το βιβλίο είναι ένα  ιστορικό περιπετειώδης μυθιστόρημα  με θέμα όπως αυτό καθορίζεται και στον  υπότιτλο του "ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" στηριζόμενο τόσο σε ιστορικά όσο και σε λαογραφικά στοιχεία.
  Σε αυτό το βιβλίο γίνεται μια έρευνα με μυθιστορηματικής μορφής καταγραφή αυτού του   γεγονότος, όπου ο ήρωας του βιβλίου προσπαθεί να ρίξει άπλετο φως σε ότι αφορά περί της τύχης του τάφου του Μ. Αλεξάνδρου, ένα γεγονός το οποίο απασχολεί όχι μόνο την ελληνική κοινωνία αλλά και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. 

 Το 215 μ.Χ., στην πιερική γη, ένας Ρωμαίος αυτοκράτορας αποδίδει τις προβλεπόμενες νεκρικές τιμές στον μεγαλύτερο βασιλιά της αρχαιότητας. Έχουν ήδη περάσει πεντακόσια τριάντα οκτώ χρόνια από τον θάνατό του, για να εκπληρωθεί η επιθυμία του νεκρού να επιστρέψει και να ταφεί στην πατρώα γη, δίπλα στους τάφους των προγόνων του. Ταυτόχρονα, θα αποκατασταθεί και η μητέρα του στην τελική της νεκρική κατοικία.

Ένα άγνωστο αρχαιολογικό εύρημα ρίχνει φως στο μεγαλύτερο μυστήριο και στο ερώτημα για το πού τελικά βρίσκεται ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου.

Ο ήρωας της ιστορίας του βιβλίου, βασισμένος σε αυτό το αρχαιολογικό εύρημα, μελετώντας την αρχαία ελληνική γραμματεία και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πληροφορίες –τόσο τις λαογραφικές αναφορές όσο και τις μελέτες των ειδικών επιστημόνων και μη– πάνω στο θέμα της τελικής ταφής του Μακεδόνα βασιλιά, εισέρχεται σε μια μεγάλη περιπέτεια για την ανακάλυψη του τάφου του και την ταυτοποίηση της ιστορικής αλήθειας